Το libido ως κινητήρια δύναμη

Σύμφωνα με τον Sigmund Freud και την ψυχαναλυτική θεωρία του, το λίμπιντο είναι η ενστικτώδης ερωτική ορμή και η ενέργεια που απορρέει από αυτή. H λέξη λίμπιντο σημαίνει: απόλαυση, επιθυμία ηδονή και υπονοεί μια μεγάλη γκάμα επιθυμιών. Το λίμπιντο, έχει σα σκοπό την ικανοποίηση των σεξουαλικών αναγκών του ατόμου και εκφράζεται με την συμπεριφορά του «φαλλού».

Ο Freud, περιέγραψε το αρσενικό αυτό μέρος του κορμιού του άντρα, το φαλλό,  σαν την κινητήριο αυτή δύναμη  που στην εφηβεία γίνεται η «γενεσιουργός» ενέργεια και διαρκεί σε όλη τη ζωή του.

Ο Freud καθόρισε έξη στάδια για την ψυχοερωτική ανάπτυξη του άντρα, τα εξής:

Η Εξουσία των Γονιών και η Πειθαρχία

Η παιδοψυχίατρος Ελαίν Χέφνερ γράφει, ότι «τα μικρά παιδιά, αν θέλουν να ζήσουν ευτυχισμένα, θα πρέπει να μάθουν να δέχονται την εξουσία των γονιών τους».

Τα παιδιά μαθαίνουν να συμπεριφέρονται και να σέβονται τους άλλους μέσα από την αγάπη 
και το σεβασμό που τους δείχνουν οι γονείς και όχι με τον φόβο της τιμωρίας.

Τα  όρια ανάμεσα στην παραδεκτή και στην απαράδεκτη πειθαρχία μετατοπίζονται συνέχεια. Στη σημερινή κοινωνία, λέγεται ότι υπάρχει κατάχρηση της ελευθερίας, που οφείλεται σε αυτό που λέγεται «παιδαγωγική της ανοχής». Η γενιά των παιδιών που γεννήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '50, αντέδρασαν με καινούργιους τρόπους στα γεγονότα της εποχής τους (Μάιος του '68 και άλλα), με εξεγέρσεις στα πανεπιστήμια, ενεργή συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα, καταλήψεις, μαρξιστικές ιδεολογίες, διαμαρτυρίες και ιδεολογίες, προκλήσεις από χίπηδες, σεξουαλική επανάσταση, ναρκωτικά και άλλα μέσα για να νοιώθει ο νέος μοναδικός και απελευθερωμένος. Όλα αυτά και πολλά άλλα αποδόθηκαν στην ανεκτική στάση των γονιών. Οι περισσότεροι γονείς δεν επέτρεπαν τέτοιες συμπεριφορές, όμως ήταν ανίκανοι να τις εμποδίσουν. 

Παρουσίαση βιβλίου

Θα χαρώ να σας δω όλους στην παρουσίαση του βιβλίου μου.

Λιάνα Καλλιέρου

Η ανοχή

Το πού φτάνει η ελευθερία των παιδιών ως προς την απόλυτη ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών τους, είναι το τεράστιο πρόβλημα της εποχής. Είναι το πρόβλημα της «ανοχής»! Έχει δυστυχώς καθυστερημένα αποδειχτεί, ότι μια κάποια αποστέρηση των επιθυμιών του παιδιού είναι απαραίτητη. Η αίσθηση του ανικανοποίητου είναι το ίδιο απαραίτητη στην ανάπτυξη ενός παιδιού, όπως και η ικανοποίηση των αναγκών του και προετοιμάζει το παιδί αυτό αργότερα στο να  αντιμετωπίσει σωστά  την πραγματικότητα.