Ο Άνδρας σήμερα

Ομολογουμένως στην εποχή μας, το κοινό αποδεκτό πρότυπο του πατέρα των αρχών του 20^ου αιώνα έχει αλλάξει ριζικά. Τα σταθερά χαρακτηριστικά του άνδρα: η υπερηφάνεια, η εσωστρέφεια, η συντηρητική σκέψη, ο ρόλος του αφέντη και του κουβαλητή άρχισε να αλλάζει.

Στο παρελθόν σε μια πατριαρχική οικογένεια ο ρόλος αυτός απαιτούσε αυστηρότητα και απολυτότητα στην σχέση πατέρα και παιδιού.

Στην σύγχρονη κοινωνία, ο άνδρας δοκιμάζεται σε όλους τους ρόλους του και προσπαθεί να τους αναπροσαρμόσει σύμφωνα και τις νέες απαιτήσεις.  Ο πατρικός ρόλος είναι από αυτούς που οπωσδήποτε ο σύγχρονος άνδρας έχει αλλάξει, για να ικανοποιήσει τη σωστή ανάπτυξη του σύγχρονου παιδιού του.

Η σχέση αυτή τώρα χαρακτηρίζεται από οικειότητα, συντροφικότητα, επαφής και κατανόησης, από σωστή και βαθιά επικοινωνία, ώστε σε μια κοινωνία καινούργιων αξιών και επιδιώξεων να προσφέρουν σημαντικές συμβουλές μέσα από την ανιδιοτελή του αγάπη.

Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, με την εργασία της μητέρας και την μονογονική οικογένεια, η θέση του πατέρα έχει αναβαθμισθεί σε εξίσου σημαντική σαν αυτή της μητέρας από την πρώτη στιγμή της γέννησης του παιδιού. Ο άνδρας που γίνεται πατέρας αποκτά με το παιδί του πολύ πιο πλατιά και σφαιρική σχέση, από την απλά βιολογική του προέκταση. Ο Πατέρας σήμερα, είναι ο πατέρας που αγαπά, και προσφέρει, που μπορεί να είναι δυνατός, αποφασιστικός, αυστηρός, συνεπής στις νουθεσίες του και στις απόψεις του , αλλά συγχρόνως στοργικός και ευαίσθητος στις ανάγκες των παιδιών του.

Στην Αμερική που μεγάλωσε η εγγονή μου, από Ιταλό πατέρα πριν 24 χρόνια, ο πατέρας της συμμετείχε στην πορεία της γέννας της κόρης του, την τάιζε, την άλλαζε και με πολύ τρυφερότητα την κοίμιζε όταν η μητέρα της εργαζότανε.

Οι στατιστικές μελέτες τότε ανέφεραν ότι πολλοί άντρες με μεγάλη πανεπιστημιακή μόρφωση, όπως ο πατέρας της εγγονής μου, εργάζονται λιγότερες ώρες την εβδομάδα και με μικρότερη αμοιβή, ώστε να μοιραστούν με τις γυναίκες την ανατροφή των νεογέννητων παιδιών τους. Θυσιάζουν τα έσοδα τους για να μην θυσιάσουν την ανατροφή και την ανάπτυξη των παιδιών τους.

Ο νέος ρόλος της γυναίκας στην σημερινή Ελληνική κοινωνία έχει φέρει τον άνδρα σε ένα κρίσιμο σημείο. Ο λόγος είναι ότι η γυναίκα εγκατέλειψε το οικογενειακό βασίλειο για να ορμήσει στα γραφεία, στις επιχειρήσεις, σε επιτυχημένες καριέρες και παράλληλα με τον άνδρα, παλεύει να αναδυθεί και να καταξιωθεί. Ο άνδρας από την μια φαντάζει ολοένα και λιγότερο άνδρας αν συγκριθεί με τα παλαιότερα πρότυπα του ανδρισμού και από την άλλη πρέπει να αποδεχθεί την ανάδυση της γυναίκας και να ξεπεράσει τον φόβο ότι η καταξίωση της θα τον καταποντίσει.

Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες εκ μέρους και  των δύο φύλων να αλλάξουν οι συνθήκες εκ μέρους των, που οδηγούν σε προστριβές, αλλά κυρίως αυτές που αφορούν τον ψυχικό κόσμο των συντρόφων.

Κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών έχει γίνει μια αργή μείωση  στις παλιές διακρίσεις των φύλων. Οι γυναίκες απέδειξαν  ότι δεν είναι ταξικά ή πνευματικά κατώτερες από τους άντρες και μπορούν να αναπτύξουν  τις ίδιες ικανότητες. Με τις νέες αυτές συνθήκες οι άντρες αποδέχτηκαν τις γυναικείες δυνατότητες και να μην παρουσιάζονται σαν ηγέτες, αλλά σαν σύντροφοι. Να ζουν χωρίς ιεραρχίες, να εκφράζουν τα συναισθήματα τους και να δέχονται συνυπευθυνότητα με τις γυναίκες τους στην λήψη των αποφάσεων. Ο σημερινός άνδρας άρχισε να αναγνωρίζει ότι η δύναμη του αρσενικού δεν αρκεί για να κρατήσει μια γυναίκα και ξαφνιάζεται γιατί δεν ξαίρει να φερθεί σε μια γυναίκα και πώς να την χειριστεί. Ο ως τώρα ρόλος του δεν τον  ωφελεί και αισθάνεται άοπλος μπροστά σε ένα «εχθρό» που δεν γνωρίζει και δεν έχει γαλουχηθεί έτσι, ώστε να μπορεί να τον αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο..

Γιατί είναι πολλές νεότερες γενεές γυναικών, που στο όνομα των δικαιωμάτων της γυναίκας έχουν φθάσει σε ακρότητες. Αυτό έχει δημιουργήσει στους σύγχρονους  άντρες μια σύγχυση για το ρόλο τους. Οι πιθανές συμβουλές του πατέρα προς τον γιό, που συνήθως απορρέουν από τις εμπειρίες τους, δεν είναι ικανές να βοηθήσουν τις περισσότερες φορές ούτε την προσωπική τους ζωή, ούτε και τις σύγχρονες κοινωνικές απαιτήσεις.

Η λανθασμένη αυτή ακραία συμπεριφορά ορισμένων  γυναικών, πιθανόν να οφείλονται στην έλλειψη πληροφόρησης  σε ότι αφορά τα δικαιώματα  που διεκδικεί το γυναικείο κίνημα,, όπως επίσης και την έλλειψη στα ΜΜΕ προτύπων γυναικών καταξιωμένων για την προσωπικότητα τους , την παραγωγικότητα  τους και συγχρόνως την μεγάλη τους προσφορά στην οικογένεια, στον σύντροφο, τα παιδιά και σε επωφελείς κοινωνικούς στόχους.

Ποιος λοιπόν είναι ο άνδρα που η σημερινή γυναίκα και η σημερινή κοινωνία χρειάζεται?

Στον γάμο σήμερα, οι περισσότεροι σύζυγοι συνεταιρίζονται, αφού και των δύο τα  εισοδήματα είναι απαραίτητα για την κοινή τους ζωή και την δημιουργία οικογένειας.

Το καινούργιο αυτό μοντέλο παντρεμένου άντρα που έχει αρχίσει σήμερα να υιοθετείται στην πλειονότητα από άντρες μορφωμένους κάτω των 40, είναι αυτό που παροτρύνει τον νέο άνδρα να πάει τα παιδιά του και να παίξει στο πάρκο, να ταΐσει και αυτός το παιδί του, να το πλύνει, να το βάλει για ύπνο. Και όταν η γυναίκα του εργάζεται, να την αντικαταστήσει σε όλους τους τομείς, με επιτυχία.